Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
құтпан — I зат. м и ф. Қойдың ең асылы (жақсысы). Бұрынғы бақташы қазақ көшпелі тірлігінде арман еткен: түйеде – «жампоз», жылқыда – «тұлпар», сиырда – «тыңжы», қойда – «қ ұ т п а н», ешкіде – «келепан» десе, итте – «құмай», адамда – «алып», ал қасқырда – … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көсем айғыр — Үйірсек, құтпан айғыр … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
төл басы — Ең алғашқы мал; құтпан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
келепан — зат. м и ф. Ешкінің ең асылы (жақсысы, жүйрігі). Бұрынғы бақташы қазақ арман еткен: түйеде – жампоз, жылқыда – тұлпар, сиырда – тынжы, қойда – құтпан, ешкіде – к е л е п а н десе, итте – құмай, адамда – алып, ал қасқырда – сырттан дейтін (Алғы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
